នាយកដ្ឋានប្រយុទ្ធនឹងជំងឺឆ្លង ប្រាប់ពីវិធីបង្ការនិងទប់ស្កាត់ជំងឺស្រឡទែន

នាយកដ្ឋានប្រយុទ្ធនឹងជំងឺឆ្លង ប្រាប់ពីវិធីបង្ការនិងទប់ស្កាត់ជំងឺស្រឡទែន

រាជធានីភ្នំពេញ៖ នាយកដ្ឋានប្រយុទ្ធនឹងជំងឺឆ្លងនៅកម្ពុជា បានជូនដំណឹងជាសាធារណៈ នៅថ្ងៃទី១៣ ខែសីហា ឆ្នាំ២០១៥នេះថា នាពេលកន្លងមកថ្មីៗនេះ នាយកដ្ឋានបានទទួលរបាយការណ៍អំពីការកើតមានឡើងនៃជំងឺស្រឡទែន ដោយបណ្ដាលមកពីមេរោគវីរុសដែលប៉ះពាល់ទៅដល់ក្រពេញទឹកមាត់។

ដូចនេះ ដើម្បីទប់ស្កាត់ជំងឺស្រឡទែនខាងលើនេះ នាយកដ្ឋានប្រយុទ្ធនឹងជំងឺឆ្លង បានផ្ដល់សារនៃការអប់រំមួយចំនួន ដូចមានខាងក្រោម៖

ស្រឡទែន (Mumps) គឺកើតឡើងបណ្ដាលពីមេរោគវីរុសដែលប៉ះពាល់ទៅដល់ក្រពេញទឹកមាត់ ហើយវីរុសនេះឆ្លងតាមការប៉ះពាល់ដោយផ្ទាល់ឬតាមដំណក់តូចៗ ចេញពីផ្លូវដង្ហើមរបស់អ្នកជំងឺស្រឡទែន។

ប្រភពខាងលើបានបន្តថា ជាធម្មតារោគសញ្ញាដំបូងគឺកើតឡើងនៅ២-៣សប្ដាហ៍ បន្ទាប់ពីការឆ្លងមេរោគវីរុស ដោយមានអាការរួមមាន ឈឺក្បាល ឈឺសាច់ដុំ គ្រុនក្ដៅស្ទេញៗ និងល្ហិតល្ហៃហើយមិនយូរប៉ុន្មាន មានហើមប៉ោងក្រពេញទឹកមាត់នៅគុម្ពត្រចៀក ផ្នែកខាងមុខម្ខាងឬទាំងសងខាង។

វីរុសនេះជាធម្មតាបណ្ដាលឲ្យមានជំងឺស្រាលចំពោះកុមារ ប៉ុន្តែចំពោះមនុស្សពេញវ័យអាចនាំឲ្យមានផលវិបាកដូចជា ជំងឺរលាកស្រោមខួរនិងរលាកពងស្វាសម្ខាងឬទាំងសងខាង ហើយស្រឡទែននេះអាចបង្ការបានដោយការចាក់ថ្នាំបង្ការ តែគ្មានឱសថព្យាបាលជាក់លាក់ទេ គឺមានតែការព្យាបាលគាំទ្រវេជ្ជសាស្ត្រ។

តើត្រូវធ្វើអ្វីពេលអ្នកកើតស្រឡទែន?

នាយកដ្ឋានប្រយុទ្ធនឹងជំងឺឆ្លង បានបញ្ជាក់ពីវិធីសាស្ត្រាមួយចំនួន សម្រាប់អ្នកកើតជំងឺស្រឡទែននេះ ដូចខាងក្រោម៖

ទី១ អ្នកគួរតែជៀសវាងប៉ះពាល់ជិតស្និទ្ធជាមួយអ្នកផ្សេងទៀត យ៉ាងហោចណាស់រយៈពេល៥ថ្ងៃ ក្រោយពីមានហើមប៉ោងគុម្ពត្រចៀក ព្រោះក្នុងអំឡុងពេលនេះ វាអាចចម្លងបាន។

ទី២ រយៈពេលដែលមេរោគវីរុសចូលរហូតដល់ចេញរោគសញ្ញាមានពី១២ថ្ងៃទៅ២៥ថ្ងៃ។

ទី៣ អ្នកមិនគួរទៅធ្វើការឬទៅសាលារៀនទេ ដោយអ្នកគួរស្នាក់នៅតែក្នុងផ្ទះ នៅពេលដែលអ្នកមានជំងឺស្រឡទែននិងកាត់បន្ថយការប៉ះពាល់ជាមួយមនុស្សដែលអ្នករស់នៅជាមួយ។ ឧទាហរណ៍៖ ប្រសិនជាអ្នកអាចធ្វើបាន ដេកនៅក្នុងបន្ទប់ដាច់ដោយឡែកពីគេ។

លើសពីនេះ នាយកដ្ឋានប្រយុទ្ធនឹងជំងឺឆ្លងបានប្រាប់ពីវិធីផ្សេងមួយចំនួនទៀត ដែលគួរធ្វើដើម្បីទប់ស្កាត់ការរីករាលដាលស្រឡទែននេះ ដោយទី១ ខ្ទប់មាត់និងច្រមុះរបស់អ្នកជាមួយក្រដាសឬក្រណាត់នៅពេលដែលអ្នកក្អកឬកណ្ដាស់ហើយបោះចោលក្នុងធុងសំរាម។ តែប្រសិនបើអ្នកគ្មានក្រដាសឬក្រណាត់ពេលអ្នកក្អកឬកណ្ដាស់ ត្រូវក្អកដាក់ផ្នែកខាងលើនៃដើមដៃរបស់អ្នកឬកែងដៃ ដោយមិនមែនលើបាតដៃ។

ទី២ ឧស្សាហលាងដៃរបស់អ្នកឲ្យបានញឹកញាប់ជាមួយសាប៊ូនិងទឹក ទី៣ ជៀសវាងចែករំលែកភេសជ្ជៈ ឬប្រដាប់ប្រដាបរិភោគជាមួយគ្នា និងទី៤ សម្លាប់មេរោគឲ្យបានញឹកញាប់នៅលើផ្ទៃដែលបានប៉ះពាល់ ដូចជាប្រដាប់ក្មេងលេង ទ្វារ និងតុជាដើម៕